ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ(1)

Γαβριέλα Μια διάσημη Ελληνίδα πόρνη

Η Γαβριέλα είχε γεννηθεί στη Ρωσία στις 27-10-1916 και έφτασε στην Αθήνα με την οικογένειά της, αφού παρέμειναν για μικρό χρονικό διάστημα στην Κωνσταντινούπολη. Η ίδια έλεγε σχεδόν με καμάρι ότι στην πορνεία μπήκε από τα 5 χρόνια της. Αφορμή ένας Τούρκος , μέσα στο καράβι που τους μετέφερε από τη Ρωσία στην Πόλη. Ο Τούρκος της έδωσε ένα πεντόλιρο και την αποπλάνησε.
Η Ρωσίδα Γαβριέλα (Ναταλία το πραγματικό της όνομα) Ουσάκοβα ήρθε στην Ελλάδα το 1929. Τελείωσε το σχολείο στις καλόγριες, φοίτησε στο γαλλικό ινστιτούτο, έμαθε πέντε γλώσσες!!!!! κι έγινε καθηγήτρια γαλλικών!!
Ωστόσο, διάλεξε το δρόμο που θεώρησε ως πεπρωμένο της και με ιδιόκτητο οίκο ανοχής στα Εξάρχεια από το 1936, έγινε αναπόσπαστο κεφάλαιο στη ιστορία της πόλης, όπως μαρτυρούν οι χρονικογράφοι της εποχής. Η Γαβριέλα Ουσάκοβα υπήρξε απόλυτα νομοταγής πολίτης και ουδέποτε κατηγορήθηκε για οτιδήποτε.
Η Γαβριέλα δεν έγινε πόρνη επειδή παραστράτησε στη ζωή της , ή επειδή κάποιος την έσυρε στην αμαρτία, τίποτα απ’όλα αυτά. Η Γαβριέλα το γούσταρε αυτό που έκανε. Σε μια συνέντευξή της στο περιοδικό “Ένα” , το 1990 , το αναφέρει: “Κανένα απολύτως παράπονο δεν έχω, ούτε από την κοινωνία, ούτε από κανέναν, τι μου φταίει δηλαδή η κοινωνία; Αφού το ‘παμε από μικρή, πώς να το εξηγήσω,τον ήθελα τον άντρα, τον λιγουρευόμουνα. Όχι, όχι, δεν μετάνιωσα για τίποτε!”
Στην αρχή εργάστηκε ως αρτίστα σε καμπαρέ. Τότε αγόρασε ένα οικόπεδο στην Μάρκου Ευγενικού και στη συνέχεια έκτισε το σπίτι της, όπου εργαζόταν ως ιερόδουλος. Κατά την περίοδο της Κατοχής εκμεταλλεύτηκε την φιλία της με Γερμανούς αξιωματικούς βοηθώντας την γειτονιά της, κυρίως όταν γίνονταν μπλόκα. Μετά την κατοχή κάποιοι συγκέντρωσαν υπογραφές να την διώξουν από την περιοχή. Κατάφερε και έμεινε για να κάνει τεράστια περιουσία.
Παρά την περιουσία της, συνέχιζε να εργάζεται μέχρι το 1991 όπου βρέθηκε νεκρή στο δωμάτιό της (25 Αυγούστου), στραγγαλισμένη από αγνώστους που μπήκαν σπίτι της ως πελάτες. Οι γείτονες άκουσαν φωνές και ειδοποίησαν την Αστυνομία. Οι δράστες εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνη και μέχρι σήμερα το έγκλημα παραμένει ανεξιχνίαστο.
Η Γαβριέλα , που δούλευε έως τα 75 της χρόνια , είχε εκδώσει στη δεκαετία του 1980 ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Στο βιβλίο της φυσικά μιλούσε για τους άντρες και τις επαγγελματικές της δραστηριότητες’ μεταξύ άλλων ανέφερε ότι πρόσφερε στους άντρες στοργή και ζεστασιά, και ότι στο σπίτι της έβρισκε κανείς παρηγοριά, αφού με τους πελάτες γινόταν φίλη, έπιανε συζήτηση και πολλοί της εκμυστηρεύονταν τα προσωπικά τους προβλήματα. Επίσης ποτέ δεν ήταν βιαστική, ποτέ δεν τους φόβιζε και ποτέ δεν τους μιλούσε άσχημα. “Τους περιποιόμουνα γιατί σεβόμουνα τα λεφτά που μου δίνανε. Το σπίτι μου δεν το βλέπανε σαν μπουρδέλο, αλλά σαν καταφύγιο παρηγοριάς”.
Όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι της Γαβριέλας , το 1988, εκείνη ζούσε ακόμη. Είχε χαρεί πολύ όταν το άκουσε. Η Γαβριέλα, παρ’όλη την τεράστια περιουσία που είχε αποκτήσει, συνέχιζε να δουλεύει μέχρι τα 75 της. Οι άντρες ήταν η ζωή της. Η περιουσία που άφησε πίσω της, όπως ανέφεραν τα δημοσιεύματα της εποχής, ήταν 40 διαμερίσματα, καταθέσεις δεκάδων εκατομμυρίων και δυο τρία εξοχικά!!!!

“Το τερπνόν μετά του ωφελίμου, μάτια μου” έλεγε η συγχωρεμένη η Γαβριέλα”

Ένα από τα τραγούδια του Κώστα Καλδάρα είναι και η “Γαβριέλα” από το δίσκο “Νυχτερινή κυβέρνηση” που κυκλοφόρησε το 1988.

Στίχοι: Κώστας Καλδάρας
Μουσική: Κώστας Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Χατζημιχάλης

Πού πήγε η Γαβριέλλα με την αλογοουρά

τα ξενύχτια μες στου δρόμου τα στενά

πού πήγε η Γαβριέλλα με τα στήθια τα βαριά

που μας τρέλαινε με κόλπα μαγικά

Η παρέα στην οδό Αχαρνών

για μια τσάρκα των ογδόντα δραχμών

και στην πόρτα το κόκκινο το φως

Πού πήγαν τα κορίτσια με τη φλόγα στη ματιά

πριγκηπέσσες σε δωμάτια στενά

πού πήγαν τα κορίτσια που φορούσανε γυαλιά

όταν τέλειωναν τη νύχτα απ’ τη δουλειά

Η παρέα στην οδό Αχαρνών

για μια τσάρκα των ογδόντα δραχμών

και στην πόρτα το κόκκινο το φως

Τα παραπάνω αλλά και πολλά ακόμα μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο "Μια ιστορία, ένα τραγούδι" του Ηρακλή Ευστρατιάδη

Πρόκειται για μία έκδοση - φόρο τιμής στο παραδοσιακό και λαϊκό ελληνικό τραγούδι, με ανθολόγηση των 100 ίσως δημοφιλέστερων τραγουδιών του ελληνικού πενταγράμμου. Πέρα από τους στίχους του κάθε τραγουδιού, στο βιβλίο παρατίθενται και πληροφορίες, ιστορίες και αναλύσεις που ο συγγραφέας συγκέντρωσε μέσα από βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες και κάθε λογής έντυπο που αφορά το ελληνικό τραγούδι και την ιστορία που κρύβει.