"Ζητάτε Να Σας Πω"
Ο Αττίκ, κατά κόσμο Κλέων Τριανταφύλλου, γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1885.
Το 1930 ο Αττίκ ξεκινάει την περίφημη Μάντρα του, ένα πρωτοποριακό εγχείρημα για την εποχή του. Η Μάντρα ήταν τρόπον τινά ένα Καφέ Σαντ
άν, όπου έδινε στην κυριολεξία παράσταση One Μan Show ο Αττίκ, ο οποίος εκτός από εξαίρετος πιανίστας, συνθέτης και τραγουδιστής, ήταν ηθοποιός, μίμος και κονφερασιέ. Άλλο ένα χαρακτηριστικό ταλέντο του Αττίκ, για το οποίο ήταν πασίγνωστος, ήταν το περίφημο διπλό σφύριγμα. Ο Αττίκ συχνά συνόδευε τον εαυτό του στο πιάνο σφυρίζοντας με μοναδική δεξιοτεχνία. Είχε δε τη μοναδική ικανότητα να κελαηδά σφυρίζοντας σε δύο διαφορετικές νότες ταυτόχρονα, σχηματίζοντας εκπληκτικές διφωνίες. Στη Μάντρα δίπλα στον Αττίκ μαθήτευσαν κι έκαναν τα πρώτα τους βήματα πολλοί μετέπειτα επιτυχημένοι καλλιτέχνες όπως η Κάκια Μένδρη, η Δανάη, η Νινή Ζαχά, οι αδελφές Καλουτά, ο Μίμης Τραϊφόρος, ο Οικονομίδης κ.ά.
Ο Αττίκ παντρεύτηκε τρεις φορές κι αγάπησε με πάθος τις γυναίκες του.
άν, όπου έδινε στην κυριολεξία παράσταση One Μan Show ο Αττίκ, ο οποίος εκτός από εξαίρετος πιανίστας, συνθέτης και τραγουδιστής, ήταν ηθοποιός, μίμος και κονφερασιέ. Άλλο ένα χαρακτηριστικό ταλέντο του Αττίκ, για το οποίο ήταν πασίγνωστος, ήταν το περίφημο διπλό σφύριγμα. Ο Αττίκ συχνά συνόδευε τον εαυτό του στο πιάνο σφυρίζοντας με μοναδική δεξιοτεχνία. Είχε δε τη μοναδική ικανότητα να κελαηδά σφυρίζοντας σε δύο διαφορετικές νότες ταυτόχρονα, σχηματίζοντας εκπληκτικές διφωνίες. Στη Μάντρα δίπλα στον Αττίκ μαθήτευσαν κι έκαναν τα πρώτα τους βήματα πολλοί μετέπειτα επιτυχημένοι καλλιτέχνες όπως η Κάκια Μένδρη, η Δανάη, η Νινή Ζαχά, οι αδελφές Καλουτά, ο Μίμης Τραϊφόρος, ο Οικονομίδης κ.ά.
Ο Αττίκ παντρεύτηκε τρεις φορές κι αγάπησε με πάθος τις γυναίκες του.
Η πρώτη του γυναίκα πέθανε λίγο μετά το θάνατο του μονάκριβου παιδιού τους.
Η δεύτερη ήταν η εντυπωσιακή ηθοποιός Μαρίκα Φιλιππίδου (μητέρα της Μελίνας Μερκούρη από τον επόμενο γάμο της), η οποία εγκατέλειψε τον Αττίκ για χάρη του πατέρα της Μελίνας. Η τρίτη ήταν μια Ρωσίδα ονόματι Σούρα.
Η πολυτάραχη συναισθηματική ζωή του Αττίκ, ζωγραφίζεται έντονα από τη μουσική παλέτα της ευαίσθητης ψυχής του.
Θα σταθώ για λίγο στη Μαρίκα Φιλιππίδου και θα αναφέρω ένα περιστατικό, όπως το διηγήθηκε ο Αλέκος Σακελάριος, το οποίο αποδεικνύει τη μουσική ευφυΐα και τη στιχουργική δεινότητα κι ευαισθησία του Αττίκ.
Ο Αττίκ λοιπόν, είχε γράψει ένα εκπληκτικό τραγούδι για τη δεύτερη γυναίκα του, τη πανέμορφη Μαρίκα Φιλιππίδου.
Το καταπληκτικό αυτό βαλσάκι είχε τίτλο "Είδα Μάτια" και γρήγορα αγαπήθηκε από τον κόσμο κι έγινε μεγάλη επιτυχία.
Κάποιο βράδυ, αφότου ο Αττίκ είχε χωρίσει, έρχεται η Μαρίκα με τον δεύτερο άντρα της στη μάντρα που έπαιζε ο Αττίκ και κάθονται στις πρώτες θέσεις. Ο κόσμος που αντιλήφθηκε ποιοι ήρθαν στην Μάντρα, αφού ξεπέρασε την αρχική του αμηχανία και θέλοντας να πειράξει τον Αττίκ, άρχισε να φωνάζει ρυθμικά "Είδα Μάτια" – "Είδα Μάτια", απαιτώντας από τον Αττίκ να τους παίξει το αγαπημένο τους σουξέ.
Ο Αττίκ αφού σηκώθηκε πικραμένος από το πιάνο του, αποσύρθηκε στα καμαρίνια για 10 λεπτά και επέστρεψε, αφού είχε ήδη συνθέσει μουσικά και στιχουργικά ένα καταπληκτικό κομμάτι , μέσα σε ελάχιστο χρόνο.
Το κομμάτι αυτό είχε τίτλο "Ζητάτε Να Σας Πω", έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία κι έφτασε ως τις μέρες μας, διασκευασμένο και τραγουδισμένο από την αισθαντική φωνή της Χαρούλας Αλεξίου.
Παραθέτω τις στροφές και το τραγούδι, για να διαπιστώσετε τον μοναδικό τρόπο, με τον οποίο η στιχουργική πένα του μεγάλου αυτού δημιουργού, περιγράφει συγκλονιστικά την ψυχική ένταση που βίωσε ο Αττίκ εκείνη τη στιγμή. Έχετε υπόψη πως αυτούς τους στίχους μαζί με τη μουσική, σκάρωσε ο Αττίκ μέσα σε 10 λεπτά.
Η δεύτερη ήταν η εντυπωσιακή ηθοποιός Μαρίκα Φιλιππίδου (μητέρα της Μελίνας Μερκούρη από τον επόμενο γάμο της), η οποία εγκατέλειψε τον Αττίκ για χάρη του πατέρα της Μελίνας. Η τρίτη ήταν μια Ρωσίδα ονόματι Σούρα.
Η πολυτάραχη συναισθηματική ζωή του Αττίκ, ζωγραφίζεται έντονα από τη μουσική παλέτα της ευαίσθητης ψυχής του.
Θα σταθώ για λίγο στη Μαρίκα Φιλιππίδου και θα αναφέρω ένα περιστατικό, όπως το διηγήθηκε ο Αλέκος Σακελάριος, το οποίο αποδεικνύει τη μουσική ευφυΐα και τη στιχουργική δεινότητα κι ευαισθησία του Αττίκ.
Ο Αττίκ λοιπόν, είχε γράψει ένα εκπληκτικό τραγούδι για τη δεύτερη γυναίκα του, τη πανέμορφη Μαρίκα Φιλιππίδου.
Το καταπληκτικό αυτό βαλσάκι είχε τίτλο "Είδα Μάτια" και γρήγορα αγαπήθηκε από τον κόσμο κι έγινε μεγάλη επιτυχία.
Κάποιο βράδυ, αφότου ο Αττίκ είχε χωρίσει, έρχεται η Μαρίκα με τον δεύτερο άντρα της στη μάντρα που έπαιζε ο Αττίκ και κάθονται στις πρώτες θέσεις. Ο κόσμος που αντιλήφθηκε ποιοι ήρθαν στην Μάντρα, αφού ξεπέρασε την αρχική του αμηχανία και θέλοντας να πειράξει τον Αττίκ, άρχισε να φωνάζει ρυθμικά "Είδα Μάτια" – "Είδα Μάτια", απαιτώντας από τον Αττίκ να τους παίξει το αγαπημένο τους σουξέ.
Ο Αττίκ αφού σηκώθηκε πικραμένος από το πιάνο του, αποσύρθηκε στα καμαρίνια για 10 λεπτά και επέστρεψε, αφού είχε ήδη συνθέσει μουσικά και στιχουργικά ένα καταπληκτικό κομμάτι , μέσα σε ελάχιστο χρόνο.
Το κομμάτι αυτό είχε τίτλο "Ζητάτε Να Σας Πω", έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία κι έφτασε ως τις μέρες μας, διασκευασμένο και τραγουδισμένο από την αισθαντική φωνή της Χαρούλας Αλεξίου.
Παραθέτω τις στροφές και το τραγούδι, για να διαπιστώσετε τον μοναδικό τρόπο, με τον οποίο η στιχουργική πένα του μεγάλου αυτού δημιουργού, περιγράφει συγκλονιστικά την ψυχική ένταση που βίωσε ο Αττίκ εκείνη τη στιγμή. Έχετε υπόψη πως αυτούς τους στίχους μαζί με τη μουσική, σκάρωσε ο Αττίκ μέσα σε 10 λεπτά.
Ζητάτε να σας πω
τον πρώτο μου σκοπό
τα περασμένα μου γινάτια
ζητάτε, είδα μάτια
με σκίζετε κομμάτια
Σε μια παλιά πληγή
που ακόμα αιμορραγεί
μη μου γυρνάτε το μαχαίρι
αφού ο καθένας ξέρει
τι πόνο θα μου φέρει
Είναι πολύ σκληρό
να σου ζητούν να τραγουδήσεις
έναν παλιό σκοπό
που προσπαθείς να λησμονήσεις
Στο γλέντι σας αυτό
δε θα' τανε σωστό
αντί για άλλο πιοτό
να πιω εγώ φαρμάκι
μ' ένα τέτοιο τραγουδάκι
Γελάτε ειρωνικά
και λέτε μυστικά
κι ίσως με κάποια καταφρόνια
μια και περάσαν χρόνια
εσύ τι κλαις αιώνια
Γιατί βαρυγκωμείς
δεν είδαμε και μεις
μιαν ομορφιά μέσα στη ζήση
δεν πήραμε απ' τη φύση
καρδιά για ν' αγαπήσει
Αμ, δεν είν' οι καρδιές
όλες το ίδιο καμωμένες
ουτέ κι οι ομορφιές
στον κόσμο δίκαια μοιρασμένες
Και εδώ στη συντροφιά
σε κάθε ρουφηξιά
ξεχνώ μιαν ομορφιά
που γέμιζε μεράκι
το παλιό μου τραγουδάκι
τον πρώτο μου σκοπό
τα περασμένα μου γινάτια
ζητάτε, είδα μάτια
με σκίζετε κομμάτια
Σε μια παλιά πληγή
που ακόμα αιμορραγεί
μη μου γυρνάτε το μαχαίρι
αφού ο καθένας ξέρει
τι πόνο θα μου φέρει
Είναι πολύ σκληρό
να σου ζητούν να τραγουδήσεις
έναν παλιό σκοπό
που προσπαθείς να λησμονήσεις
Στο γλέντι σας αυτό
δε θα' τανε σωστό
αντί για άλλο πιοτό
να πιω εγώ φαρμάκι
μ' ένα τέτοιο τραγουδάκι
Γελάτε ειρωνικά
και λέτε μυστικά
κι ίσως με κάποια καταφρόνια
μια και περάσαν χρόνια
εσύ τι κλαις αιώνια
Γιατί βαρυγκωμείς
δεν είδαμε και μεις
μιαν ομορφιά μέσα στη ζήση
δεν πήραμε απ' τη φύση
καρδιά για ν' αγαπήσει
Αμ, δεν είν' οι καρδιές
όλες το ίδιο καμωμένες
ουτέ κι οι ομορφιές
στον κόσμο δίκαια μοιρασμένες
Και εδώ στη συντροφιά
σε κάθε ρουφηξιά
ξεχνώ μιαν ομορφιά
που γέμιζε μεράκι
το παλιό μου τραγουδάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου