Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ(5)


"Πού 'σαι, Θανάση"

Το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε για τον Θανάση Ευστρατιάδη, πατέρα του γνωστού σκηνοθέτη Όμηρου Ευστρατιάδη.


Το 1968 ο πατέρας του Όμηρου Ευστρατιάδη έφυγε από τη ζωή, χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Ο Ζαμπέτας δεν το γνώριζε αυτό και όταν μετά από 2 χρόνια συνάντησε τον Όμηρο τον ρώτησε για τον πατέρα του τι κάνει.

- Όμηρε τι κάνει το γεροντάκι σου; καιρό έχω να το δω.
- Δυστυχώς τον χάσαμε τον Θανάση, Γιώργο
- Τι λες ρε παιδί μου; πέθανε ο Θανάσης; ωραίος άνθρωπος, θα του γράψω τραγούδι

Λίγες μέρες μετά ο Ζαμπέτας είπε στον Βασιλειάδη να γράψει κάτι για το φίλο του
Ο Βασιλειάδης το έγραψε αλλά μετά από μερικές μέρες υπέστη καρδιακό επεισόδιο
Λίγο πριν πεθάνει έδωσε στη γυναίκα του Άννα το χειρόγραφο με τους στίχους για να το δώσει στο Ζαμπέτα

- Αυτό δώσ΄το στον Ζαμπέτα είπε και έκλεισε τα μάτια του για πάντα...



Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ζαμπέτας

Θα πάρω σβάρνα μια βραδιά
όλες τις συνοικίες
δε θέλω πολυτέλειες
και πολυκατοικίες

Είχα έναν παλιόφιλο
τα ίχνη του έχω χάσει
σ' ένα στέκι απόμερο
το στέκι του Θανάση

Πού 'σαι Θανάση
Πού 'σαι Θανάση
Ήθελα να σ' αντάμωνα...

Πού 'σαι Θανάση
Πού 'σαι Θανάση
ήθελα να σ' αντάμωνα
Η γρουσουζιά να σπάσει

Εκεί θα βρω της νιότης μου
τα φίνα τα ωραία
Το Μάνθο το Θεμιστοκλή
και την παλιά παρέα

Δίπλα θα καθίσουμε
σαν πρώτα στο τραπέζι
και μαζί θ' ακούσουμε
γλυκιά πενιά να παίζει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου