ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ(2)

Ποτέ την Κυριακή (1960)

Η Μελίνα Μερκούρη στο ζενίθ της καριέρας της υποδύεται τη φλογερή Ίλια, κυρία της νύχτας. Μια γυναίκα ερωτευμένη με τη ζωή, που ζει την κάθε της στιγμή σαν να είναι η τελευταία. Ένα ατίθασο άτι που δεν μπορεί να αποκτήσει κανείς για πολύ. Όλοι στο παραδεισένιο της λιμάνι τη λατρεύουν.
Πειραιάς, Ολυμπιακός, πόρνες, λιακάδες, μια Αττική που προσπαθεί να ανακάμψει και ξαφνικά εμφανίζεται ο Όμηρος (Jules Dassin) έχοντας συντροφιά άλλους αρχαίους, ερμηνείες για τα έργα τους και θεωρίες για τη ζωή τους. Και η Ίλια (Μελίνα Μερκούρη) χάνει την αθωότητα της άγνοιάς της μόνο και μόνο για να την ξαναβρεί.
Βραβείο ερμηνείας στην Μελίνα Μερκούρη στο Φεστιβάλ Καννών.

Όσκαρ τραγουδιού στον Μάνο Χατζιδάκι για τα «Παιδιά του Πειραιά», το οποίο συμπεριλαμβάνεται και στα δέκα εμπορικότερα τραγούδια του 20ού αιώνα.

Μελίνα Μερκούρη και Μάνος Χατζιδάκις. Τι αντιπροσωπευτικότερα ελληνικό;

Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Μερκούρη

Aπ' το παράθυρό μου στέλνω
ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
που φτάνουν στο λιμάνι
ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά

Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο
και τρία και τέσσερα παιδιά
που σαν θα μεγαλώσουν όλα
θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά

Όσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με 'χει κάνει, όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει, τραγούδια μ' αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιά

Aπό την πόρτα μου σαν βγω
δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ, ξέρω πως
ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ

Πετράδια βάζω στο λαιμό, και μια χά-
και μια χά-, και μια χάντρα φυλακτό
γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω
κάποιον άγνωστο να βρω

Όσο κι αν ψάξω...

Το τραγούδι έχει τραγουδηθεί και από ξένους μεγάλους καλλιτέχνες και στα αγγλικά αλλά και σε άλλες γλώσσες του κόσμου...

Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι τραγουδήθηκε και από την Άλκηστις Πρωτοψάλτη κατά το φινάλε των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004