Ένα άλλο στοιχείο που διαβάζουμε στο "Τέλος του Εφιάλτη" και αξίζει να αναφερθεί είναι ότι οι Σπαρτιάτες αδιαφορούσαν για όλες τις τέχνες (άλλωστε γι αυτό και δεν υπάρχει κανένα μνημείο από αυτούς), ακόμα και για το θέατρο (αφού το θεωρούσαν ότι "δεν έχει σχέση με τη ζωή, δεν τη δημιουργεί. Έπεται, δεν προηγείται...είναι άσκοπο, μη αλήθεια") Τη μόνη τέχνη που ασχολούνταν ήταν η μουσική. Και αυτό γιατί ήταν "απαραίτητη από στρατιωτική άποψη. Είναι όργανο, είναι μέσο για την εκπαίδευση των ανδρών, την εμπέδωση της πειθαρχίας, την εξύψωση του ηθικού...όχι για τον ευδαιμονισμό αλλά για την ορθή κίνηση των μονάδων στην άσκηση και στη μάχη") Είναι γνωστό ότι οι Σπαρτιάτες ασκούνταν στην "όρχηση" και τα "άσματα". Μάθαιναν να απαγγέλλουν ποιήματα, να τραγουδούν και να χορεύουν. Είναι άλλωστε γνωστοί οι "παιάνες", τα στρατιωτικά εμβατήρια Τα κυριότερα δε όργανα της εποχής ήταν η κιθάρα και ο αυλός. Οι αυλητές ήταν αυτοί που έδιναν ρυθμό και οι οπλίτες συντονίζονταν άμεσα.
κιθαρωδός σε αγγείο
αυλητής
Ιδιαίτερη αξία έχει ένα κομμάτι αγγείου που βρέθηκε στο ιερό του Απόλλωνα στις Αμύκλες (το μυστηριακό κέντρο στην αρχαία Σπάρτη) που παριστάνει χορευτές σε κυκλική διάταξη έχοντας τα χέρια σηκωμένα στο ύψος των ώμων που θυμίζει το γνωστό χορό των Ποντίων, τον Πυρρίχιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου