Η ΣΤΗΛΗ ΤΟΥ ΜΑΡΚΙΑΝΟΥ

Η Στήλη του Μαρκιανού είναι βυζαντινή στήλη η οποία τοποθετήθηκε προς τιμή του αυτοκράτορα Μαρκιανού, του τελευταίου της δυναστείας του Θεοδοσίου του Α΄ (450 - 457 μ.Χ.)

όπως είναι σήμερα

   

 ...και σε αναπαράσταση

Βρίσκεται στην περιοχή Φατίχ της Κωνσταντινούπολης και αποτελείται από τρία μέρη: τη βάση με το ανάγλυφο, έναν κίονα ύψους 10 περίπου μέτρων και την κορυφή όπου βρίσκεται ένα μαρμάρινο  κορινθιακό κιονόκρανο και μια βάση από πάνω με διακόσμηση αετών στις γωνίες (Εδώ να πούμε ότι υπήρχε  πάνω από τη βάση άγαλμα του αυτοκράτορα, το οποίο όμως έχει χαθεί). 

αναπαράσταση του κιονόκρανου με τη βάση και την πιθανή μορφή του αγάλματος

  

όπως σώζεται σήμερα ο αετός

Και οι τέσσερις πλευρές της βάσης διαθέτουν ανάγλυφες διακοσμήσεις. Στις τρεις από αυτές υπάρχουν δακτύλιοι μέσα στους οποίους βρίσκονται ασπίδες, που φέρουν σταυρό με έξι κεραίες. Τη βόρεια όμως πλευρά της βάσης κοσμούσαν δύο φτερωτές Νίκες από τις οποίες η μια σώζεται σε καλή κατάσταση, ενώ από την άλλη σώζεται τμήμα του φτερού της. 

 

η πλευρά με τις Νίκες

  

αναπαράσταση της ίδιας πλευράς

Στην ύπαρξη αυτής της φιγούρας οφείλεται και η τούρκικη ονομασία της στήλης  ως  η "κολόνα με τις κόρες".

Πάνω από την παράσταση των φτερωτών Νικών διακρίνεται ακόμη η αναθηματική επιγραφή στα λατινικά, με χαρακτήρες αρκετά βαθουλούς εξαιτίας του γεγονότος ότι αρχικά ήταν μέσα τους προσαρμοσμένα μεταλλικά γράμματα:

"PRINCIPIS HANC STATVAM MARCIANI / CERNE TORUMQVE / PRAEFECTVS VOVIT QVOD TATIANUS / OPUS." 

Περίεργο είναι το γεγονός ότι η βάση είναι τοποθετημένη με διεύθυνση από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά, ενώ το κιονόκρανο και η βάση του αγάλματος έχουν διεύθυνση από βορρά προς νότο. Η εμφανής έλλειψη ευθυγράμμισης μεταξύ βάσης και κιονόκρανου έχει προταθεί ότι οφείλεται στην ανάγκη να στραφεί το άγαλμα προς την κατεύθυνση όπου βρισκόταν ο Ναός των Αγίων Αποστόλων. 

 

πιθανή μορφή των Αγίων Αποστόλων, του Μαυσωλείου της Πόλης. Εδώ θάβονταν οι αυτοκράτορες με τις συζύγους τους  μέχρι τον 11ο αιώνα. Μεταξύ 1456 - 1461 κατεδαφίστηκε και  αντικαταστάθηκε από το μεγάλο τζαμί του Μεχμέτ Φατίχ.

Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΧΑΙΡΩΝΕΙΑΣ

Βρίσκεται 13 χλμ. έξω από τη Λιβαδειά, στον παλιό εθνικό δρόμο προς τη Λαμία.

Το επιτύμβιο μνημείο στήθηκε, σύμφωνα και με τον Παυσανία, προς τιμή των Θηβαίων ιερολοχιτών που έπεσαν στη μάχη της Χαιρώνειας στις 2 Αυγούστου του 338 π.Χ., στην οποία αναδείχθηκαν νικητές οι Μακεδόνες. Όταν μετά τη νίκη του ο Φίλιππος Β’ επέτρεψε την ταφή των νεκρών, ο Λέων της Χαιρώνειας στήθηκε για να δείξει το σημείο ταφής τους. Πράγματι, ανασκαφές στο σημείο έφεραν στο φως τους σκελετούς 254 ανδρών και μέρος του οπλισμού τους, πιθανόν τους νεκρούς του Ιερού Λόχου. Από αυτούς, δύο είχαν αποτεφρωθεί και οι υπόλοιποι απλά ενταφιαστεί.

Είναι καθιστό στα πίσω πόδια σε ένα μαρμάρινο βάθρο και έχει ύψος 5,30 μέτρα (το βάθρο 3 μ.). Το στόμα του είναι μισάνοιχτο σαν να βγαίνει ο βρυχηθμός του και κοιτάζει περήφανα ελαφρώς δεξιά. Το όνομα του γλύπτη δε διασώζεται.

Το βάθρο όμως κάποτε κατέρρευσε και το άγαλμα έπεσε στο έδαφος και έσπασε. Το 1818 ο Άγγλος Crawford, έκανε μια πρόχειρη ανασκαφή και αποκάλυψε το κεφάλι και μερικά ακόμη τμήματα του αγάλματος. Ωστόσο κατάλαβε ότι το καλύτερο που είχε να κάνει ήταν να τα βάλει πάλι στο έδαφος αφού οι Τούρκοι είχαν άλλους σκοπούς...

Επίσης λέγεται ότι και ο Οδυσσέας Ανδρούτσος   που είχε αναλάβει το αρματολίκι της Λιβαδειάς για λογαριασμό του Αλή Πασά των Ιωαννίνων, οργάνωσε ένα πρόχειρο συνεργείο από ντόπιους χωρικούς, με τη βοήθεια των οποίων κατόρθωσε να φέρει στην επιφάνεια τα περισσότερα τμήματα του λέοντα. Την ίδια χρονιά ο Γάλλος περιηγητής και χαράκτης L. Dupré θα επισκεφθεί τη Χαιρώνεια και θα απεικονίσει για πρώτη φορά τα μέλη του αγάλματος.

Η οριστική αναστήλωση του μνημείου φέρεται να έγινε το 1902 - 1903. 

 πριν την αναστήλωση, τέλη 18ου αιώνα

 

 Μετά την αναστήλωση

1923

δυο πελαργοί στο κεφάλι του

καρτποστάλ εποχής

υδατογραφία του Skene James, 1838-1845.

...και από εδώ δείτε από κοντά (ζουμ) το μνημείο  ΚΛΙΚ